The Sacred Veil – poruszające słowa i muzyka – piękna inspiracja do najnowszego projektu bazującego na minuskule protogotyckiej i inicjałach z epoki. Praca na pergaminie. Wysokość inicjału „W” ok. 7 cm. Bogu dzięki za Kamila Bachmińskiego i Basię Bodziony 🙂
Zeszklij na maśle 1/2 cebuli, dodaj 1 1/2 szklanki ryżu (np. arborio), podsmaż 2 minuty, dolej 1/2 kieliszka białego, wytrawnego wina i przemieszaj, dodaj 1/2 łyżeczki szafranu i niepełne 3 szklanki bulionu – gotuj całość ok. 15 min, mieszając co chwilę. Pod koniec gotowania dodaj ok. 100 g ulubionego, startego sera, kilka kwiatów jaśminu i ugotowane w osobnym garnku, pokrojone szparagi (pęczek).
Opracowanie własne z inspiracji:
„Ryż, kolekcja kuchni włoskiej’, red. Agnieszka Żak, Warszawa 2006
i ustami dotknę futra pszczoły (…)”. H. Poświatowska, Przypominam
Porcja czułości
Ciasto naleśnikowe: 4 jajka, 1,5 szkl. mleka, 1,5 szkl. wody, ok. 2 szklanek mąki pszennej (z hakiem), szczypta soli. Składniki zmiksuj na jednolitą masę.
Nadzienie: ok. 1 kg świeżego szpinaku (duszony na maśle – ok. 20g, odparowany, posiekany), 500 g sera ricotta, 3 łyżki startego parmezanu, 3 żółtka, 1 pęczek szczypiorku (posiekany), 1 pęczek natki pietruszki (posiekany), 3 łyżki śmietany, sól, pieprz. Składniki wymieszaj.
Okraszenie: 60 g masła, 2 łyżki startego parmezanu.
Podgrzej patelnię, wysmaruj ją masłem, wlej tyle ciasta naleśnikowego, aby pokryć dno patelni i energicznie porusz kolistym ruchem, aby ciasto rozlało się jednolicie na dnie, tworząc cieniutką warstwę. Kiedy krawędzie naleśnika zaczną się fałdować, przełóż go na drugą stronę. Naleśniki przełóż nadzieniem. Każdy naleśnik zwiń w rulon i pokrój na krążki długości ok. 2-3 cm. Ułóż je w pozycji pionowej w lekko wysmarowanym masłem naczyniu żaroodpornym, polej stopionym masłem i posyp startym parmezanem.
Naczynie wstaw do piekarnika rozgrzanego do temperatury 2000 C na kilkanaście minut, tak by pierścionki delikatnie się podpiekły.
Opracowanie własne z inspiracji: „Makarony; kolekcja kuchni włoskiej” pod red. R. Duczyńskiej-Surmacz, Warszawa 2006
Jedna z pierwszych prac kaligraficznych, wykonana podczas „Warsztatów Średniowiecznych SCRIPTORIUM” w 2009 r.; pergamin, inicjał A (wierna kopia średniowiecznej miniatury) namalowany farbami przygotowanymi wg receptur średniowiecznych, tekst pisany teksturą (J 10, 1-2). Efekt miesiąca pracy pod okiem wspaniałego nauczyciela – Basi Bodziony. Inicjał czekał na odsłonę do dzisiaj.
Ciasto na gofry (ok. 12 szt.); 1 szkl. =250 ml: wlej do miski 1,5 szklanki mleka, 1/3 szklanki oleju (80g)*, 3 żółtka – całość lekko zmiksuj. Dodaj 2 szklanki mąki (300g), 1 łyżeczkę cukru i 1 łyżeczkę proszku do pieczenia. Całość lekko zmiksuj na gładkie ciasto, a następnie dodaj (po 1 łyżce, delikatnie) pianę ubitą z 3 białek z dodatkiem szczypty soli.
* spróbuj zmniejszyć ilość oleju na rzecz masła klarowanego (np. 50 g oleju + 30 g roztopionego masła klarowanego) – dla smakowitości.
Gofry piecz w nagrzanej gofrownicy posmarowanej olejem, do średniego zrumienienia (starając się nie otwierać klapy gofrownicy w trakcie pieczenia, tak, aby wypiek był udany).
Sekret chrupiących gofrów? ubij dobrze pianę z białek, delikatnie przełóż ją do ciasta, postaraj się by Twoje ciasto miało odpowiednią konsystencję – gęstszą od ciasta naleśnikowego (mniej więcej taką, jak śmietana); po wylaniu na tackę powinno bez problemu rozlać się w każdą szczelinę, nie otwieraj gofrownicy w czasie pieczenia, po upieczeniu przełóż gofry na kratkę do pieczenia (w przeciwnym razie zatrzymają w sobie wilgoć i będą miały gumowatą konsystencję). Moc gofrownicy też ma znaczenie.
Bita śmietana: szklankę śmietanki 36 proc. ubij z 1 łyżeczką cukru pudru.
Sos pomarańczowy: Do rondelka wlej 3/4 szklanki soku z pomarańczy (sok wyciśnięty z 2 małych pomarańczy), dodaj 30 g masła, skórkę startą z 1/2 pomarańczy, 2 łyżeczki cukru, 30 ml likieru pomarańczowego lub likieru ze skórek pomarańczy, 1 łyżkę mąki ziemniaczanej wymieszanej w kilku łyżkach wody. Całość delikatnie doprowadź do zagotowania i gotuj przez chwilę do zgęstnienia.